Sint 365 keer
In Groenewoud trok dit jaar de heuse Tilburgse Stadssinterklaas door de wijk. ‘s Lands oudste Sinterklaascomité staat garant voor een echt spektakel; niet zomaar een Sint en enkele pieten, nee, een heel gevolg met orkestje, huifkar verzamelt zich in alle zonnige vroegte bij buurthuis De Spijkerbeemden voor een tournee door de wijk. Op het Pater van de Elsenplein loopt het al aardig vol met ouders en kinders die reikhalzend uitkijken naar de komst van de Goedheiligman. Het gezelschap van de Sint en wel dertig pieten komt in beweging en zet koers richting plein. Ik loop mee met het gevolg en proef het enthousiasme lang de kant. Oma’s, opa, vaders, moeders en natuurlijk veel kids zijn uitlopen om de Sint te begroeten.
Sint zwaait vanaf de huifkar en legt het parcours vooral te voet af en heeft veel oog voor jong en oud langs de kant. Sint en zijn gevolg trekken verder Groenewoud in om na drie uur weer via een route door de Vogeltjesbuurt uiteindelijk weer bij Spijkerbeemden terecht te komen. Onderweg bezoekt Sint, op influisteren van enkele wijkambassadeurs nog enkele zieken thuis.
Terwijl Sint verder de wijk intrekt, sta ik na te kaarten met enkele buurtbewoners. Het bezoek heeft heel wat losgemaakt: “Ik woon hier al 43 jaar en kan me niet herinneren dat we den echte Sint ooit hier in de wijk gehad hebben. Ze zijn ons al die jaren gewoonweg vergeten”. Rondpratend blijkt niemand van deze Groenewouders zich meer enige aandacht van de Sint te kunnen herinneren. “Nee zo zie je maar weer, nu tellen we weer mee als wijk, zie je nu wel, de Sint durft weer hier te komen, ik ben er beretrots op dat ze dat voor onze wijk doen, we tellen weer mee”.
Mijmerend stel ik mezelf de vraag: “Eén dagje Sint in de wijk, dat doet zo goed, hoe zou het zijn als nou iedere dag Sint de wijk in trok, zieken bezocht, mensen juist een beetje aandacht geeft? Spelen wij als werkers in de wijk iedere dag voor Sinterklaas? Kunnen wij als werkers dit door de Sint geschonken zelfvertrouwen in de wijk verzilveren? Of beter, kunnen wijkbewoners dit zelfvertrouwen inzetten voor hun eigen omgeving?”
De discussie op straat gaat verder “Nu zul je hem, wel weer 40 jaar niet meer zien” is gelijk de conclusie, “da’s net zoals die politici, die weten ook wanneer ze hier moeten komen”.
“Nee”, corrigeert de een: “Je moet de goedheiligman niet verwarren met die politici. Op de Sint daar kun je helaas niet op stemmen, anders wist ik het wel. Met een beetje fantasie lijkt het op dien Wilders alleen die geeft geen cadeautjes”.
Zo gaat de discussie nog eventjes door, totdat een buurman zegt: “Wij hebben hiervoor toch niet zo’n malle subsidie* uit Den Haag voor nodig, dit kunnen wij toch echt wel zelf. Volgend jaar vraag ik Sjaak uit de Van Harenstraat, dat is al jaren een goeie Sint en we hebben ook nog wel een dweilorkestje in de wijk”.
De groep vult hem aan met allerlei ideeën: “Dan kunnen we de pepernoten en strooigoed aan Corrie van de bakker vragen, en dan zijn we een heel end”.
“Mag dat dan zo zonder vergunning?” wordt aan mij gevraagd.
“Ja hoor, gewoon doen”, antwoord ik zonder enig verstand van Sinterklaasvergunningen te hebben.
Verder mijmerend denk ik trots “Yes, al één Sinterklaasdag geregeld in 2011, nog 364 te gaan”.
* Dit evenement, door de wijkraad en de ondernemersvereniging naar onze wijk gehaald, is o.a. met de landelijke vouchers-subsidieregeling van het ministerie van VROM gerealiseerd.
Ralf Embrechts ~ MOM